Dygestorium laboratoryjne – ochrona przed niebezpiecznymi czynnikami

Podczas pracy w laboratorium, pracownicy spotykają się z różnego rodzaju substancjami, w tym także niebezpiecznymi. Często przez wiele godzin narażeni są na wszelkiego rodzaju niebezpieczne dla zdrowia pary, toksyczne opary bądź pyły. Laboratoria są miejscami szczególnie narażonymi na pożary czy eksplozje, które mogą wynikać chociażby z nieostrożności bądź niskiego doświadczenia pracownika. Aby uniknąć tego typu sytuacji oraz zadbać o zdrowie osób przebywających w laboratoriach wykorzystuje się urządzenie zwane dygestorium laboratoryjne, bądź inaczej wyciągiem laboratoryjnym.

Charakterystyka dygestorium laboratoryjnego

dygestorium laboratoryjne

Wyciągi swoim wyglądem przypominają dużą przeszkloną szafę. Najczęściej wykorzystywane są w laboratoriach biologicznych, chemicznych, analitycznych, a nawet w produkcji przemysłowej. Każde dygestorium laboratoryjne posiada regulowaną na odpowiednią wysokość podnoszoną przednią szybę. Użytkownik podczas wykonywania pracy, wkłada ręce w głąb wyciągu, pozostawiając swoją twarz za szybą. Wymaganym elementem wyciągu jest czujnik kontroli przepływu powietrza oraz blokada podnoszenia okna. Urządzenia te coraz częściej wyposażane zostają w czujniki przeciwpożarowe, sondy, które wykrywają gazy toksyczne oraz zabezpieczone obszary pozwalające na korzystanie z aparatury wrażliwej na opary żrące. Wśród laboratoryjnych wyciągów wyróżnia się ich dwa typy. Są nimi wyciągi recyrkulacyjne, czyli bezkanałowe oraz kanałowe. Dygestoria recyrkulacyjne posiadają jedną ogromną zaletę, a mianowicie są mobilne oraz dużo łatwiejsze w ich montażu. Nie wymagają one dodatkowych przewodów. Wyciągi kanałowe montowane są na blacie oraz na stałe przytwierdzone zostają do ścian laboratorium. Przeniesienie ich w inne miejsce często wymaga remontu całego pomieszczenia.  Zasada obu rodzajów wyciągów jest jednak podobna. Powietrze wewnątrz laboratorium zostaje zasysane poprzez pierwszą otwartą stronę szafy. Następnie usuwane zostaje na zewnątrz budynku bądź przepływa przez oczyszczający filtr po czym z powrotem przekierowane zostaje do wnętrza pomieszczenia.

Wielkość laboratoryjnych wyciągów

Wyciągi laboratoryjne najczęściej spotykane są rożnych wysokościach od 190 do 270 cm. Jeśli chodzi o szerokość modeli to dostępne są w pięciu następujących wymiarach: 100 cm, 120 cm, 150 cm, 180 cm oraz 200 cm. Ich głębokość waha się w przedziale od 70 do 90 cm. Standardowe wyciągi zaprojektowane są w taki sposób, by bez problemu mogły pomieścić od jednego do trzech ich użytkowników.  

Filtrowanie powietrza

Filtracja powietrza zazwyczaj podzielona jest na dwa etapy. Pierwszym etapem jest filtracja wstępna. Polega na zastosowaniu bariery fizycznej. Rolę bariery często odgrywają pianki o komórkach otwartych, których celem jest zapobieganie przechłodzenia dużej wielkości cząstek. Tego typu filtry nie są kosztowne i wystarczają na około sześć miesięcy użytkowania. Filtracja główna to zasysanie oparów za pomocą warstwy węgla aktywnego. W dużym stopniu pochłania on większość substancji, które dostaną się do warstwy. Kiedy w laboratorium wykorzystywane są niespecyficzne, potencjalnie toksyczne substancje, istnieje możliwość zastosowania innych technik filtracji. Filtr główny stosowany jest zazwyczaj około dwóch lat.

Dygestoria – urządzenia energochłonne

Dygestorium laboratoryjne (https://renggli.pl/pl/oferta/dygestoria-laboratoryjne/) usuwa ogromne ilości chłodzonego bądź ogrzewanego powietrza znajdującego się w pomieszczeniach, dlatego zużywa duże ilości energii. Większa część energii jaką pobierają wyciągi laboratoryjne przeznaczana jest do ogrzewania lub chłodzenia dostarczanego do pomieszczeń laboratoryjnych powietrza.