Pulsoksymetr to proste w obsłudze, elektroniczne urządzenie medyczne, umożliwiające samodzielny pomiar saturacji oraz tętna. Otrzymany wynik określa wysycenie krwi tlenem, informując jednocześnie o ewentualnym wystąpieniu niewydolności oddechowej u osoby, które pomiar bezpośrednio dotyczy. Dlaczego warto posiadać pulsoksymetr w podręcznej apteczce?
Kiedy warto sprawdzać saturację?
Prawidłowe wysycenie krwi tlenem to gwarancja dobrego samopoczucia. Zbyt mała ilość tlenu w krwi może przyczynić się do problemów z oddychaniem, efektem czego jest niedotlenienie organizmu, stanowiące zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia człowieka.
Saturację, czyli wysycenie krwi tlenem można sprawdzić samodzielnie, korzystając z pulsoksymetru. Jest to całkowicie bezpieczna i nieinwazyjna metoda. Prosta jest także obsługa urządzenia: wystarczy nałożyć pulsoksymetr na palec, by po chwili odczytać wynik saturacji i tętna na elektronicznym wyświetlaczu.
Wskazaniem do wykonania pomiaru jest przede wszystkim stan wskazujący na niedotlenienie organizmu, o czym świadczą m.in. duszności i sinica. Prawidłowa wartość saturacji powinna wynosić od 95 do 98%. Wynik niższy niż 90% oznacza niewydolność oddechową, wymagającą niezwłocznej pomocy medycznej.
Pulsoksymetr pozwala ponadto określić tętno, czyli puls. Jest to falisty ruch naczyń tętniczych, zależny od skurczów mięśnia sercowego oraz elastyczności ścian tętnic. Prawidłowy puls u osoby dorosłej powinien wynosić od 50 do 100 uderzeń na minutę. Specjaliście w megamedic.pl udzielą dokładniejszych informacji na temat pulsometru.
Pulsoksymetr w domowej apteczce
Pulsoksymetr to niezbędny element wyposażenia szpitalnego, umożliwiający stałe monitorowanie stanu pacjenta. W aptekach można również kupić niewielkie urządzenia przeznaczone do użytku domowego. Działanie pulsoksymetru opiera się na działaniu fal świetlnych o różnej długości, mierząc ich pochłanianie przez czerwone krwinki. W ten właśnie sposób obliczane jest wysycenie krwi tlenem.
Pulsoksymetr okazuje się szczególnie pomocny w przypadku osób cierpiących na przewlekłe schorzenia układu oddechowego (np. astmę oskrzelową przewlekłą obturacyjną chorobę płuc itp.) oraz przewlekłe schorzenia układu sercowo-naczyniowego.
Najnowsze komentarze